Suche igłowanie

Igłoterapia sucha to termin stosowany do określenia zabiegu fizjoterapeutycznego, w którym używa się „suchych” sterylnych igieł do akupunktury. Przez pojęcie „sucha igła” należy rozumieć że zabieg z użyciem igły ogranicza się do jej samego wkłucia przez fizjoterapeutę i późniejszą jego pracę bez wstrzykiwania dodatkowych substancji farmakologicznych w miejsce obciążone stanem bólowym. Igłoterapia stosowana jest w leczeniu nadmiernego napięcia tkanek miękkich organizmu, które to powoduje dotkliwe stany bólowe obejmujące nie tylko okolicę tak zwanych punktów spustowych ale i ból promieniujący, co powoduje że dolegliwość jest podwójnie dotkliwa. Na samą technikę trafili kolejno Steinbroker i Travell – zachodni fizjoterapeuci, którzy ostrzykując u pacjentów miejsca wspomnianych punktów spustowych zauważyli że ulgę przynosi nie tyle środek przeciwbólowy co samo wkłucie igły w odpowiednie miejsce. Technika igłoterapii suchej powstała na podstawie opisanych przez Travell technik terapii mięśniowo-powięziowych punktów spustowych za pomocą wstrzyknięć. Steinbroker, a później Travell wyszli w swoim rozumowaniu z założenia, że efekt terapeutyczny nie pochodzi od wstrzykiwanej substancji, a z faktu samego nakłucia napiętego pasma znajdującego się zwykle w otoczeniu mięśniowo-powięziowego punktu spustowego i uzyskania dzięki temu nakłuciu lokalnej odpowiedzi drżeniowej.