Wprowadzenie
Kliniczna praktyka akupunktury i analiza tradycyjnej medycyny chińskiej doprowadziły do obserwacji, że istnieje wiele symetrycznych punktów na górnej i dolnej połowie ciała. Punkty te mają kilka wspólnych właściwości, w tym funkcje fizjologiczne, mechanizmy patogenezy i efekty terapeutyczne. Jednoczesne zastosowanie tych odpowiadających sobie punktów na górnej i dolnej części ciała może często w znacznym stopniu poprawić wynik terapeutyczny. Zjawisko to można nazwać zasadą symetrii.
Teoria neuronów wzgórzowych
Na chorobę głowy, nakłuj stopę jest przyjętą od tysięcy lat zasadą terapeutyczną, a jednak pozostaje główną przeszkodą w akceptacji akupunktury. Wielu akupunkturzystów praktykuje tę zasadę, nie kwestionując jej naukowych podstaw. Dążąc do wypełnienia luki pomiędzy tradycyjną praktyką a biomedycznym uzasadnieniem, zaproponowano teorię neuronów wzgórzowych. Składa się ona z następujących elementów:
- W połączeniu z każdym procesem patologicznym, w mózgu powstaje ognisko nieprawidłowej aktywności.
- Stymulacja komórek mózgowych tego ogniska poprzez stymulację obwodową, taką jak akupunktura, może znormalizować aktywność nieprawidłowych komórek mózgowych.
- W ośrodkowym układzie nerwowym istnieje miniaturowa neuronalna reprezentacja ciała ludzkiego (homunkulus), która jest punktem kontroli wszystkich funkcji fizjologicznych.
- Łańcuchy neuronów wzdłuż osi podłużnej homunkulusa w rzeczywistości reprezentują meridiany na peryferiach.
- Wzdłuż łańcuchów neuronalnych znajdują się grupy neuronów, które reprezentują punkty akupunktury w peryferiach.
- Każda grupa neuronów przetwarza informacje z obszarów znajdujących się w jej strefie wpływów i może wywierać silny wpływ na te same obszary.
Na tej podstawie można wyjaśnić szereg punktów akupunktury, które wydają się dość odległe i nie mają bliskiego związku anatomicznego z wykorzystywanymi punktami. W rzeczywistości jednak terapeutyczne obszary reagujące i punkty akupunktury fizycznie przylegają do siebie na wzgórzu neuronów homunkulusa.
Zasada symetrii
Relacje pomiędzy organami: płucami i jelitem grubym, sercem i jelitem cienkim, wątrobą i pęcherzykiem żółciowym, żołądkiem i śledzioną oraz nerkami i pęcherzem moczowym mogą być zilustrowane przez zasadę symetrii. Z uwagi, że ciało jest złożone w pół przy przeponie, obserwuje się pewne ciekawe zjawiska. Serce, które znajduje się w centrum klatki piersiowej, zachodzi na jelito cienkie, które znajduje się w centrum brzucha po drugiej stronie przepony. Płuca, które otaczają serce w klatce piersiowej, teraz zachodzą na jelito grube. Wątroba i pęcherzyk żółciowy, a także żołądek i śledziona, natomiast są zestawione na poziomie przepony. Z kolei nerki i pęcherz moczowy są zlokalizowane w dolnej części brzucha. Jak z tego wynika, związki oparte na teoriach tradycyjnej medycyny chińskiej znajdują potwierdzenie w relacjach anatomicznych. Prawdopodobnie stanowią one konsekwencje rozwoju embrionalnego.
Dowody z aurikulomedycyny
Paul Nogier, ojciec współczesnej akupunktury ucha i aurikulomedycyny, zyskał światową sławę na początku lat 50. XX wieku. Jako pierwszy badacz ten postulował, że różne części ucha w rzeczywistości reprezentują różne części ciała, przyjmując obraz odwróconego embrionu. W 1979 roku zaproponował, że istnieje inny wzór rozmieszczenia punktów na uchu w postaci wyprostowanego embrionu lub miniaturowego człowieka. Paul Nogier odkrył, że punkty reprezentujące górne partie ciała mogą być czasem odpowiednikiem dolnych partii ciała i odwrotnie. Dla przykładu, miednica odwróconego embrionu odpowiada górnej części klatki piersiowej lub szyi embrionu wyprostowanego i odwrotnie.
Podsumowanie
Jednoczesne ukierunkowanie na to samo miejsce patologii, poprzez stymulację punktów akupunkturowych zlokalizowanych po obydwu stronach przepony zgodnie z zasadą symetrii, może znacząco zwiększyć skuteczność terapeutyczną. Dla przykładu, jednoczesne wykonanie zabiegu akupunktury na głowie i stopie może być bardzo skuteczne w leczeniu migreny. Terapeutycznie ułatwia to wybór formuł akupunkturowych, które zwiększają efekt kliniczny. Stanowi on wynik wyboru punktu głównego wraz z jego lustrzanym odbiciem po drugiej stronie przepony. Podsumowując, teorię neuronów wzgórzowych pierwotnie zaproponowano w celu wyjaśnienia pewnych podstawowych zjawisk bólu i akupunktury. Zasada symetrii jest jednym z wielu jej następstw wykorzystujących szczególną konfigurację homunkulusa.